Deze week was het in onze regio weer tijd voor de avondvierdaagse en ik raak daar altijd een beetje ontregelt van. Niet van het lopen trouwens (dat gedeelte neemt manlief voor zijn rekening) maar van het avondeten.
Om kwart voor 6 moet het kroost (en papa) aanwezig zijn op de verzamelplek en dat betekent dus vroeg eten. Heel vroeg eten. TE vroeg eten. Avondeten in de middag! Tenminste zo voelt het een beetje.
Om 4 uur (dat is middag mensen!) sta ik al in de keuken om te beslissen wat we gaan eten. Mijn brein werkt niet mee. Op dit tijdstip staat mijn lijf in de lunch-stand dus verder dan boterhammen met worst of kaas kom ik niet… Wraps dan maar (zie je? dat is gewoon een andere vorm van boterhammen) en de dag erna pizza (nog steeds boterham in andere vorm) en ach pannenkoeken kan ook als middag/avondeten. Blij toe dat het maar 4 dagen is 😉
This week the kids had their annual four day march (10K) and it’s somewhat disrupting me. Not the walking part (DH graciously takes over that part) but the dinner part.
At 5.45 pm the kids (and dad) need to be at the gathering place so we have to eat early. Very early. TO early. It feels like eating dinner in the afternoon.
At 4.00 pm (afternoon people!) I’m standing in the kitchen trying to decide what we’re having for dinner. My brain won’t work right. At this time of day my body is in lunch-mode and the only thing I can come up with is sandwiches with meat or cheese… Maybe tortilla wraps (see? Just a disguised sandwich) and pizza the day after (again a disguised sandwich) and you know what? Pancakes for dinner sounds pretty good too…
I’m glad it’s only four days 😉
